( اربعین حسینی 1393 ( من فرزند بهترین قریش

حضرت سجاد علیه السلام در مسجد شام به منبر رفته و پس از حمد و

ثناى الهى خطبه ‏اى ایراد کرد که همه مردم گریستند و بیقرار شدند.(1)

فرمود:

ایها الناس! اعطینا ستا و فضلنا بسبع: اعطینا العلم و

الحلم و السماحة و الفصاحة و الشجاعة و المحبة

فی قلوب المؤمنین، و فضلنا بان منا النبی المختار

محمدا و منا الصدیق و منا الطیار و منا اسد الله و

اسد رسوله و منا سبطا هذه الامة.من عرفنی فقد

عرفنی و من لم یعرفنی انبأته بحسبی و نسبی

اى مردم! خداوند به ما شش خصلت عطا فرموده و 

ما را به هفت ویژگى بر دیگران فضیلت بخشیده است،

به ما ارزانى داشت علم، بردبارى، سخاوت، فصاحت،

شجاعت و محبت در قلوب مؤمنین را، و ما را بر دیگران

برترى داد به اینکه پیامبر بزرگ اسلام،

صدیق (امیر المؤمنین على علیه السلام)،

جعفر طیار، شیر خدا و شیر رسول خدا صلى الله علیه و آله (حمزه)،

و امام حسن و امام حسین علیه السلام دو فرزند

بزرگوار رسول اکرم صلى الله علیه و آله را از ما قرار داد (2) .

(با این معرفى کوتاه) هر کس مرا شناخت که شناخت،

و براى آنان که مرا نشناختند با معرفى پدران و خاندانم

خود را به آنان مى‏ شناسانم

ایها الناس! انا ابن مکة و منى، انا ابن زمزم و الصفا،

انا ابن من حمل الرکن باطراف الردا، انا ابن خیر من

ائتزر و ارتدى، انا ابن خیر من انتعل و احتفى، انا ابن خیر

من طاف وسعى، انا ابن خیر من حج ولبى، انا ابن خیر من

حمل على البراق فی الهواء، انا ابن من اسری به من

المسجد الحرام الى المسجد الاقصى، انا ابن من

بلغ به جبرئیل الى سدرة المنتهى، انا ابن من دنا فتدلى

فکان قاب قوسین او ادنى، انا ابن من صلى بملائکة السماء،

انا ابن من اوحى الیه الجلیل ما اوحى، انا ابن محمد المصطفى،

انا ابن علی المرتضى، انا ابن من ضرب خراطیم الخلق

حتى قالوا: لا اله الا الله

اى مردم! من فرزند مکه و منایم، من فرزند زمزم و صفایم،

من فرزند کسى هستم که حجر الاسود را با رداى خود حمل

و در جاى خود نصب فرمود، من فرزند بهترین طواف و سعى کنندگانم،

من فرزند بهترین حج کنندگان و تلبیه گویان هستم، من فرزند آنم که بر

براق سوار شد، من فرزند پیامبرى هستم که در یک شب از

مسجد الحرام به مسجد الاقصى سیر کرد، من فرزند آنم که جبرئیل

او را به سدرة المنتهى برد و به مقام قرب ربوبى و نزدیکترین جایگاه ‏

مقام بارى تعالى رسید، من فرزند آنم که با ملائکه آسمان نماز گزارد،

من فرزند آن پیامبرم که پروردگار بزرگ به او وحى کرد، من فرزند

محمد مصطفى و على مرتضایم، من فرزند کسى هستم که بینى

گردنکشان را به خاک مالید تا به کلمه توحید اقرار کردند

انا ابن من ضرب بین یدی رسول الله بسیفین و طعن برمحین

و هاجر الهجرتین و بایع البیعتین و قاتل ببدر و حنین و لم یکفر

بالله طرفة عین، انا ابن صالح المؤمنین و وارث النبیین و قامع

الملحدین و یعسوب المسلمین و نور المجاهدین و زین العابدین

و تاج البکائین و اصبر الصابرین و افضل القائمین من آل یاسین

رسول رب العالمین، انا ابن المؤید بجبرئیل، المنصور بمیکائیل,

انا ابن المحامی عن حرم المسلمین و قاتل المارقین و الناکثین

و القاسطین و المجاهد اعداءه الناصبین، و افخر من مشى من

قریش اجمعین، و اول من اجاب و استجاب لله و لرسوله من المؤمنین،

و اول السابقین، و قاصم المعتدین و مبید المشرکین، و سهم من

مرامى الله على المنافقین، و لسان حکمة العابدین و ناصر

دین الله و ولى امر الله و بستان حکمة الله و عیبة علمه،

من پسر آن کسى هستم که برابر پیامبر با دو شمشیر و با دو

نیزه مى‏ رزمید، و دو بار هجرت و دو بار بیعت کرد، و در بدر و

حنین با کافران جنگید، و به اندازه چشم بر هم زدنى به خدا کفر نورزید،

من فرزند صالح مؤمنان و وارث انبیا و از بین برنده مشرکان و امیر

مسلمانان و فروغ جهادگران و زینت عبادت کنندگان و افتخار گریه

کنندگانم، من فرزند بردبارترین بردباران و افضل نمازگزاران از اهل بیت

پیامبر هستم، من پسر آنم که جبرئیل او را تأیید و میکائیل او را یارى کرد،

من فرزند آنم که از حرم مسلمانان حمایت فرمود و با مارقین و ناکثین

و قاسطین جنگید و با دشمنانش مبارزه کرد، من فرزند بهترین قریشم،

من پسر اولین کسى هستم از مؤمنین که دعوت خدا و پیامبر را پذیرفت،

من پسر اول سبقت گیرنده‏اى در ایمان و شکننده کمر متجاوزان و

از میان برنده مشرکانم، من فرزند آنم که به مثابه تیرى از تیرهاى

خدا براى منافقان و زبان حکمت عباد خداوند و یارى کننده دین

خدا و ولى امر او، و بوستان حکمت خدا و حامل علم الهى بود

 سمح، سخی، بهى، بهلول، زکی، ابطحی، رضی، مقدام، همام،

صابر، صوام، مهذب، قوام، قاطع الاصلاب و مفرق الاحزاب، اربطهم

عناناو اثبتهم جنانا، و امضاهم عزیمة و اشدهم شکیمة، اسد باسل،

یطحنهم فی الحروب اذا ازدلفت الاسنة و قربت الاعنة طحن الرحى،

و یذرؤهم فیها ذرو الریح الهشیم، لیث الحجاز و کبش العراق،

مکی مدنی خیفی عقبی بدری احدی شجری مهاجری . من العرب سیدها،

و من الوغى لیثها، وارث المشعرین و ابو السبطین: الحسن و الحسین،

ذاک جدی علی بن ابى طالب

او جوانمرد، سخاوتمند، نیکوچهره، جامع خیرها، سید،

بزرگوار، ابطحى، راضى به خواست خدا، پیشگام در مشکلات، شکیبا،

دائما روزه‏دار، پاکیزه از هر آلودگى و بسیار نمازگزار بود .

او رشته اصلاب دشمنان خود را از هم گسیخت و شیرازه

احزاب کفر را از هم پاشید. او داراى قلبى ثابت و قوى و اراده‏اى

محکم و استوار و عزمى راسخ بود وهمانند شیرى شجاع که

وقتى نیزه‏ها در جنگ به هم در مى‏آمیخت آنها را همانند آسیا

خرد و نرم و بسان باد آنها را پراکنده مى‏ساخت. او شیر حجاز و

آقا و بزرگ عراق است که مکى و مدنى و خیفى و

عقبى و بدرى و احدى و شجرى و مهاجرى (3) است،

که در همه این صحنه‏ ها حضور داشت.او سید عرب است

و شیر میدان نبرد و وارث دو مشعر (4) ،

و پدر دو فرزند: حسن و حسین. آرى او، همان

او (که این صفات و ویژگیهاى ارزنده مختص اوست) جدم

على بن ابى طالب است

ثم قال: انا ابن فاطمة الزهراء، انا ابن سیدة النساء

فلم یزل یقول: انا انا، حتى ضج الناس بالبکاء و النحیب، و خشی

یزید ان یکون فتنة فأمر المؤذن فقطع الکلام، فلما قال المؤذن: الله اکبر

الله اکبر، قال علی: لا شی‏ء اکبر من الله، فلما قال المؤذن: اشهد ان

لا اله الا الله، قال علی بن الحسین: شهد بها شعری و بشری و

لحمی و دمی، فلما قال المؤذن: اشهد ان محمدا رسول الله، التفت من

فوق المنبر الى یزید فقال: محمد هذا جدی ام جدک یا یزید؟ فان زعمت

انه جدک فقد کذبت و کفرت و ان زعمت انه جدی فلم قتلت عترته؟

آنگاه گفت: من فرزند فاطمه زهرا بانوى بانوان جهانم.و آنقدر به این

حماسه مفاخره

آمیز ادامه داد که شیون مردم به گریه بلند شد! یزید بیمناک شد و

براى آنکه مبادا انقلابى صورت پذیرد به مؤذن دستور داد تا اذان گوید

تا بلکه امام سجاد علیه السلام را به این نیرنگ ساکت کند! ! مؤذن

برخاست و اذان را آغاز کرد، همین که گفت: الله اکبر، امام سجاد

علیه السلام فرمود : چیزى بزرگتر از خداوند وجود ندارد. و چون

گفت: اشهد ان لا اله الا الله، امام علیه السلام فرمود: موى و پوست و

گوشت و خونم به یکتائى خدا گواهى مى ‏دهد. و هنگامى که

گفت: اشهد ان محمدا رسول الله، امام علیه السلام به جانب یزید

روى کرد و فرمود: این محمد که نامش برده شد، آیا جد من است و یا

جد تو؟ ! اگر ادعا کنى که جد توست پس دروغ گفتى و کافر شدى،

و اگر جد من است چرا خاندان او را کشتى و آنان را از دم شمشیر

گذراندى؟ ! سپس مؤذن بقیه اذان را گفت و یزید پیش آمد و نماز

ظهر را گزارد(5)

در نقل دیگرى آمده است که: چون مؤذن

گفت: اشهد ان محمدا رسول الله، امام

سجاد علیه السلام عمامه خویش از سر برگرفت و به مؤذن

گفت: تو را بحق این محمد که لحظه ‏اى درنگ کن، آنگاه روى به یزید

کرد و گفت: اى یزید! این پیغمبر، جد من است و یا جد تو؟ اگر

گویى جد من است، همه مى ‏دانند که دروغ مى ‏گوئى، و اگر جد

من است پس چرا پدر مرا از روى ستم کشتى و مال او را تاراج کردى

و اهل بیت او را به اسارت گرفتى؟! این جملات را گفت و دست برد و

گریبان چاک زد و گریست و گفت: بخدا سوگند اگر در جهان کسى باشد

که جدش رسول خداست، آن منم، پس چرا این مرد، پدرم را کشت و ما

را مانند رومیان اسیر کرد؟ ! آنگاه فرمود : اى یزید! این جنایت را مرتکب

شدى و باز مى ‏گویى: محمد رسول خداست؟! و روى به قبله‏

مى ‏ایستى؟! واى بر تو! در روز قیامت جد و پدر من در آن روز

دشمن تو هستند. پس یزید فریاد زد که مؤذن اقامه بگوید! در میان

مردم هیاهویى برخاست، بعضى نماز گزاردند و گروهى نماز

نخوانده پراکنده شدند (6)

پی ‏نوشت‏ها

(1)نفس المهموم

(2)در این خطبه آمده که هفت عامل برتری به اهل بیت داده شده،

ولی شش خصلت بیشتر ذکر نگردیده است.در نقل کامل بهائی

آمده است که خصلت هفتم: "و المهدی الذی یقتل الدجال""و مهدی

که دجال را می‏کشد، از ماست" . نفس المهموم 450

(3)از شجره رسالت و در بیعت شجره شرکت کرد، و از مکه به مدینه

هجرت نمود

(4)ممکن است مراد از دو مشعر، دو بهشت باشد زیرا مشعر

به موضعی گفته می‏شود که دارای درخت زیادی باشد،

بنابر این مراد "وارث دو بهشت است" ، و در آیه مبارکه آمده است

"و لمن خاف مقام ربه جنتان"

و ممکن است مراد از مشعر، مزدلفه باشد و آن جایی است که حاجیان

شب دهم تا طلوع آفتاب روز دهم ذیحجه در آنجا وقوف می‏کنند و

این موقف از جمله مکانهای حرم است، و در این صورت

مراد از دو مشعر، مزدلفه و عرفات باشد

(5)بحار الانوار 45/137؛ الاحتجاج 2/132 به اختصار نقل کرده است

(6)نفس المهموم .451 

پیام نویسنده

نهایت زیبایی و حماسه و بصیرت 

در خطبه امام زین العابدین علیه السلام در

شام قابل مشاهده است

اللّهم الرزقنی زیارة الحسین علیه السلام فی الدّنیا

اللّهم الرزقنی شفاعة الحسین علیه السلام یوم الورود

h.s

باسپاس ودرودازحضورشما بزرگواران هميشه همراه وصميمي

دوستدار شما عزيزان : بانوي بهار